ZASTAWKA ZATRZASKOWA ORAZ NA PRĄD CIĄGŁY

Zastawka zatrzaskowa.

Zastawka zatrzaskowa stosowana jest jako uzależnienie blokowania bloku od współdziałania pracownika lub pociągu. Stosowane są zarówno w blokadzie stacyjnej jak i liniowej. W blokadzie liniowej w stanie zasadniczym, uniemożliwiającej naciśnięcie klawisza bloku ma kolor czarny – zwolniona ma kolor biały. Natomiast w blokadzie stacyjnej kolor tarczki jest odpowiednio czerwony i biały. Zdarza się również i niebieski kolor tarczki – ale już nie bardzo pamiętam nad jakimi blokami. Zwolnienie zastawki następuje w chwili przepływu prądu przez uzwojenie elektromagnesu. Zwolniona zastawka umożliwia naciśnięcie klawisza bloku. Jego obniżenie powoduje ponowne zablokowanie się zastawki.

Pod zastawką może być zabudowany włącznik zastawki elektrycznej. Służy on do zwolnienia zastawki (np. nad blokiem Po) lub przygotowania do zwolnienia ( blok Ko) w przypadku usterki urządzeń oddziaływania. Może być zastosowany zamiennie układ elektryczny. Każde użycie jest rejestrowane przez licznik – mechaniczny lub elektryczny.

Budowa zastawki jest tak prosta, że postanowiłem nie umieszczać rysunku.

Więcej na ten temat można znaleźć tutaj http://bc.pollub.pl/Content/8330/BN_72_3506_15.pdf

Zastawka na prąd ciągły.

Zastawkę na prąd ciągły stosuje się w blokadzie stacyjnej wówczas, gdy zachodzi potrzeba zamknięcia zastawki bez naciśnięcia klawisza. Zamknięta zastawka ma okienko koloru czerwonego. Biały kolor tarczki ukazuje się w, gdy naciśniemy klawisz a nie ma przeszkód w blokowaniu bloku. Prąd do elektromagnesu „dochodzi” poprzez tzw. Styki oszczędnościowe zastawki. Oczywiście obwód elektryczny jest bardziej rozbudowany – uwzględnia np. stany przekaźników sygnałowych Tm itp.

Więcej na ten temat znajdziecie tutaj http://bc.pollub.pl/Content/8297/BN_72_3506_14.pdf